Μύθος ή πραγματικότητα..??

Μπορεί τον τελευταίο καιρό να βομβαρδιζόμαστε από ταινίες και σειρές με βρικόλακες βαμπίρ,μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο όνομα θέλετε, αλλά όσο περίεργο και να σας ακούγεται υπάρχουν παμπάλαιοι μύθοι για βρυκόλακες σε

όλη την Ελλάδα που γίνονται γνωστοί από στόμα σε στόμα. Όμως η ελληνική παράδοση δεν παρουσιάζει τους βρικόλακες όπως τους ξέρουμε μέσα από τις ταινίες, αφού τα χαρακτηριστικά που τους αποδίδει ταιριάζουν περισσότερο σε αυτά των ζόμπι. Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον στις ελληνικές δοξασίες είναι ότι σε κάθε περιοχή της Ελλάδας έχουν διαφορετική άποψη για τη μορφή, για το πότε εμφανίζεται και για το ποιοι βρικολακιάζουν.

Στην Μυτιλήνη πιστεύουν ότι βρικολακιάζουν όσοι έχουν κάνει μεγάλα εγκλήματα, οι αυτόχειρες και όσοι δεν πηγαίνουν ποτέ στην εκκλησία. Στην Σκύρο και σε μερικές περιοχές της Θράκης βρικολακιάζουν οι άταφοι και άψαλτοι. Στην Άνδρο πιστεύουν ότι αν βλαστημήσεις ή καταραστείς έναν νεκρό, τότε εκείνος γίνεται βρικόλακας.

Στην Μάνη υπάρχουν δύο είδη βρικολάκων: οι “ριχτοί”, αυτοί που δεν ησυχάζουν ποτέ και βγαίνουν από τον τάφο τους κάθε μέρα και οι “Σαββατιανοί”, που βγαίνουν από το μνήμα τους μόνο το Σάββατο. Και οι δύο βγαίνουν μόνο τη νύχτα και για να φύγουν πρέπει να λαλήσει ο μαύρος κόκορας. Στην Σάμο συνήθως εμφανίζονται από τα μεσάνυχτα μέχρι να βγει ο ήλιος, αλλά μερικές φορές μπορεί να εμφανιστούν και το μεσημέρι, στις 12 ακριβώς, αλλά δεν μπορούν να απομακρυνθούν από τον τάφο τους. Στην Χίο βγαίνουν μετά τα μεσάνυχτα και εξαφανίζονται μόνο όταν λαλήσει τρεις φορές ο άσπρος κόκορας. Είναι λευκοντυμένοι -με τα σάβανά τους- αλλά έχουν και ένα αρχηγό, που είναι τριπλάσιος σε μέγεθος και κατάμαυρος κι ολόγυρά του χοροπηδούν οι άλλοι. Στην Αμοργό πιστεύουν ότι οι βρικόλακες μπορούν να εμφανιστούν και στο φως της ημέρας. Στην Κάλυμνο βγαίνουν τις κρύες νύχτες του χειμώνα, γιατί τους αρέσει ο παγωμένος άνεμος με τον οποίον ταξιδεύουν από σπίτι σε σπίτι. Στην Μακεδονία βγαίνουν μόνο τις νύχτες με πανσέληνο.

Στη Χίο, είναι ντυμένοι στα λευκά κι έχουν ένα αρχηγό, τριπλάσιο σε μέγεθος και κατάμαυρο. Στην Σκόπελο είναι σκελετοί που περπατούν. Στην Αλόννησο έχουν μαύρη και γυαλιστερή σάρκα, και λάμπουν στο σκοτάδι. Στις Σπέτσες, στην Ύδρα και στα Κύθηρα, είναι κακόσχημοι καμπούρηδες με κατάμαυρα χέρια και μεγάλα νύχια. Στην Τήνο έχουν τη μορφή του νεκρού, σαν φάντασμα δηλαδή, αλλά έχουν μακριά γένια, μακριά μαλλιά και γαμψά νύχια. Στη Σαμοθράκη πιστεύουν ότι το σώμα των βρικολάκων είναι από φωτιά και μπορούν να γίνουν αόρατοι.

Ας δούμε όμως και μερικές ιστορίες ..Στην Σκιάθο υπάρχει μια ιστορία σχετικά με ένα φαινόμενο βρικόλακα.Δικαιολογούν το φαινόμενο γιατί σε κάποιον που είχε πεθάνει ο παπάς δεν του είχε ρίξει λάδι κατά την νεκρώσιμης ακολουθία και είχε γίνει βρυκόλακας. Έβγαινε από τον τάφο κλπ. Η κατάληξη της ιστορίας είναι  πως οι χωριανοί παραφύλαξαν για το πότε ο βρυκόλακας θα μπει μέσα στον τάφο του. Όταν έγινε αυτό του έριξαν αγιασμένο λάδι και δεν ξανασηκώθηκε.

Σε ένα μικροσκοπικό νησί που βρίσκεται 4 χιλιόμετρα έξω από το νησί της Κέρκυρας ενώ στην επιφάνειά του ορθώνεται ο βυζαντινός ναός του Σωτήρα. Η παράδοση αναφέρει ότι το νησί χρησίμευε παλαιότερα ως νεκροταφείο,ενώ εώς και σήμερα πιστεύετε ότι όταν δύει ο ήλιος βρικόλακες βγαίνουν και περιφέρονται στην επιφάνεια. Εμπνευσμένος από την παράδοση αυτή (η οποία δεν έχει ιστορικό αντίκρυσμα) ο Ελβετός Boecklin δημιούργησε τον πίνακα Το νησί των Νεκρών. 

Στην Λέσβο πριν πολλά πολλά χρόνια μια κοπέλα που πέθανε νέα αλλά δεν την διάβασε καλά ο παπάς  εκείνη σηκωνόταν από τον τάφο και έκοβε βόλτες. Το σκάνδαλο ξεκίνησε μετά από λίγες ημέρες της ταφής της αφού σε μια εκδήλωση τοπική ένας φαντάρος την γνώρισε και επιχείρησε να την επιστρέψει στο σπίτι της. Αναφορά λέει ότι έκανε ψύχρα και έριξε στην πλάτη της την ζακέτα του. Την πήγε μέχρι το σπίτι της αλλά δεν στάθηκε να δει αν όντως μπήκε μέσα. Μετά από λίγες ημέρες εκείνος αναζητώντας αυτή αλλά και την ζακέτα του, χτύπησε την πόρτα του σπιτιού που έκανε αναφορά για το πατρικό της. Όλοι εξεπλάγην ακούγοντας το περιστατικό και του είπαν ότι είναι νεκρή η κοπέλα πριν την εκδήλωση αυτή. Ο νεαρός στρατιώτης εντελώς φρικαρισμένος δεν έλεγε να τους πιστέψει και πήγανε όλοι μαζί στο νεκροταφείο. Η ζακέτα του ήταν τοποθετημένη δίπλα από το τάφο της.

Μύθοι δεισιδαιμονίες αστικοί θρύλοι ή πραγματικότητα?? Διαλέξτε εσείς!!